new

 აქ გადმოვბარგდი.

ნელ -ნელა ძველი ბლოგის პოსტებსაც აქ გადმოვწერ და მოკლედ აქ დავიბუდებ მემგონი უკვე სამუდამოდ :)

ერთი კვირაა მინდა დავიწყო და ვერ მოვაბი თავი რაღაცეებზე მინდოდა დაწერა და ვზარმაცობდი,ამიტომ ცოტა მოძველებულ თემებს მოგვიანებით დავწერ.



ამბავი 1.

დღეს ჩემი ფუმფულას დაბადების დღეა!

დიდი გოგოა უკვე და თან მნიშვნელოვანი

შენაძენით გაანებივრა თავი,გილოცავ და

მიყვარხარ ქალი მძღოლების რეპუტაცია

გამოგესწორებინოს შენი სხარტი გონების

იმედი მაქვს :*:*

ამბავი2.

სპეტაკლზე მივდივართ "5 დღე უმუშევარი მსახიობის ცხოვრებიდან" შთაბეჭდილებებს მერე დავწერ და საზოგადოდ თეატრზე და ბოლოს ნანახ სპექტაკლებზე

ამბავი3.

დღეს ხელფასებია და დუდის რამდენიმე დღიანი ზუზუნი რეალობაში გადადის იმის ბედნიერი სახე და ჩემი მუდმივად დაღლილი ტვინი უახლოესი ერთი თვის მანძილზე ალბათ ძაან ჩვეულებრივი მოვლენა იქნება,ნუ ეს ერთი თვე პირობითათ რა თქმა უნდა თუ მიხვდება რო ეს გატაცება აღარ მოსწონს,რაღაც არადამაჯერებლად უყურებ მემგონი :)დიდ ტამტამისტად ალბათ ვერ აღვიქვამ :)

best thing

გამოხდა ხანი

მოკლედ რაღაც ისე მინდა დავწერო რა ჩვეულებრივად. გადის დრო და ხვდები რო კარგათ ხარ, იმდენად ჩვეულებრივად იღებ ყველაფერს რაც ხდება თითქოს უნდა ყოფილიყო არაფერი განსაკუთრებული და საგანგაშო, მერე მოტრიალდები და სულ რაღაც რამოდენოიმე წამი ეიფორიაში ხარ რო თურმე ყველაზე მაგარია.

ყველაზე მაგარია ის რო ვიპოვე

ყველაზე მაგარია ის რო ვიღაცას ეჭორავება რო დიდია და მე მკიდია

ყველაზე მაგარია რო ისეთია როგორიც სადღაც მინდა

ყველაზე მაგარია ჩხუბის მერე რო ვკოცნი

ყველაზე მაგარია რო ყველაზე თავისუფალი ვარ მასთან

ყველაზე მაგარია რო შემიძლია ყველა სიგიჟე გავაკეთო და არასდროს შემომხედავს გაოცებული თვალებით

ყველაზე მაგარია რო მიყვარს

ყველაზე მაგარია როცაა თვალებში უყურებ და ისე მეძინება

ყველაზე მაგარია რო არასდროს ფიქრობს რას ამბობს და მე ამაზე ვზუზუნებ

ყველაზე მაგარია როცა მაგის გაკეთებულ თუნდაც დამწვარ საჭმელს ვჭამ

ყველაზე მაგარია 15 წუთში რო უკვე მენატრება

ყველაზე მაგარია ვიცი რო უყვარვარ

ყველაზე მაგარია რო ენდობი ისე როგორც საკუთარ თავს არ ენდობოდი

ყველაზე მაგარია როცა შენი პუნტულა ხელები უყვართ

ყველაზე მაგარია სხეულზე მიკრულს გადღაბნია მთელი სამყარო

ყველაზე მაგარია როცა თქვენი სიმღერა გაქვთ

ყველაზე მაგარია როცა მიხვდება რა გინდა და შენ ამაზე იბუტები

ყველაზე მაგარია როცა ერთად თითქმის არცერთი ფილმი არ გინახავთ ადამიანურად

ყველაზე მაგარია როცა ყველაზე უნიჭო ანეგდოტებით განებივრებენ

ყველაზე მაგარია როცა ყველაზე იდიოტია დედამიწაზე მაგრამ შენთვის ყველაზე ყველაზეა

ყველაზე მაგარია როცა ხელებს მბანს

ყველაზე მაგარია ჩემი ჩემი..

ყველაზე მაგარია როცა ავიწყდება და მპასუხობს “მეც”

ყველაზე მაგარია როცა ბუზღუნებს

ყველაზე მაგარია როცა ვეზუტები

ყველაზე მაგარია როცა გაღვიძებს და ენატრები

ყველაზე მაგარია როცა იცი რო იცის

ყველაზე მაგარია როცა ლოყებს ბერავს

ყველაზე მაგარია როცა დამცინის და მწყინს

ყველაზე მაგარია როცა ბოღმა vs ბოღმა

ყველაზე მაგარია როცა ვოცნებობთ

ყველაზე მაგარია რომ ვხვდები როომ ყველაზე მაგარია

3

სამი ყველაზე გემრიელი საჭმელი:

მწვადი

სოკო სულგუნით

ხაჭაპური

სამი ყველაზე მაგარი რამ ვებში:

იუთუბი

გუგლი

იაჰუ

სამი საიტი, რომელიც სულ გახსნილი მაქვს:

ფეისბუქი

იუთუბი

dsl

სამი ადამიანი, რომელიც ყველაზე მეტად მიყვარს:

დედა

გიო

ბაბუ (მიუხედავად რო ჩემთან არაა)

სამი რამ, რომლის გარეშე ცხოვრება ვერ წარმომიდგენია:

დედა

მეგობრები

თავისუფლება

სამი ოცნება:

ჩემი სახლი

ჩემი მანქანა (კანკრეტნად ვიცი რომელიც)

იტალია

სამი საყვარელი მარკა:

ნაიკი

ადიდასი

არმანი

სამი საყვარელი სასმელი:

ანანასის წვენი

ეფლჯეკი

კამპოტი

სამი საყვარელი ფირმა:

ნოკია

ეფლი

ნიკონი

სამი საყვარელი საქმე:

ძილი

ჭამა

ფილმები

სამი რამე რასაც ყოველდღე ვაკეთებ:

მუსიკა

ყავა და სიგარეტი

ინტერნეტი

სამი ნივთი რომელსაც სუ ვატარებ:

მობილური

ჯვარი

სამაჯური

სამი რაღაც რაც მაღიზიანებს:

თამაში (არაბუნებრიობა)

უაზრობა

მანერები

სამი რამ რასაც შევცვლიდი:

სამსახურს

მობილურს

….

სამი პრინციპი:

ბევრი ვიფიქრე მარა ყველაზე დიდი პრინციპი მემგონი ისაა რო პრინციპული ვარ

სამი რაღაც რასაც ვერ შეველევი:

სიგარეტს

ბიგმაკს

ადრე ადგომას

:_

ბედნიერებისთვის საჭიროა სერატონინი, დოპამინი და ენდორფინი ამიტომ მივირთვათ ინდაურის საცივი მჭადით რეგულარულად და ტვინი გააკეთებს ბევრ სერატონინს და დოპამინს….ეს ისესიტყვის დასაწყებათ თორე არამარტო მჭადი იწვევს სერატონინს დიდი ხანია ბლოგზე არ შემომიხედავს მომენატრა ჩემი აზრების მიფრქვევ-მოფრქვევა აბა როგორა ხართ ხალხო? :):):):):)ხოოდა რა შეიცვალა დაა სადღაც 4 პოსტის იქით მიწერია მემგონი სამუშაო ოთახი შემეცვალა.შემეცვალა განწყობა მუშაობისადმი გავზარმაცდი ვოოტ :)ხოოდა ეხა ამის წერა რო დავიწყე სულ სხვა ჩანაფიქრი მქონდა მაგრამ ჰაი ჰაი რო გამიფრინდნენ აზრებიი და კსტაწე ალბათ სწორიცაა…. ხოდა მერე იყოს….

დიდი აბდაუბდაა მარა ნიიჩ :):))(მეც ეგრე აბდაუბდურად ვარ ეხლა)

---

1. მოკლედ კრეატიული რეკლამები და საერთოდ კარგი რანცხეები ძალიან მიყვარს ცოტა ხნის წინ წავაწყდი ფანტას არაჩვეულებრივ რეკლამას ახალი ფანტა ნაკლები შაქრის გარეშე.თუ არ ვცდები გლუკოზა :)) და სად წავიდეს ფანტიდან გამოძევებულისად გააგრძელოს ცხოვრება შაქარი??
   
   
   

.......

gijiviT mindoda damecera…ra metvitonac ar vici roca ragac bevri migrovdeba mashin minda xolme davicalo,macuxebs xolmee da “mgruzavs”…
dges vambobdi uaryofiti danmigrovdatqo mashin imdenad gaazrebuli verc mqonda magh sityvebis mere ufro mivxvdi ro martla esea…
yvelaferi iseti martivia titqos cegan gamaxsena chemi sayvareli faraz yvelaferi uazrobamde martivia xandaxan imdenad uazroa mis simartives ver xvdebi xandaxan piriqit…
roca am simartivemde mivdivar romelsac uazroba qvia mindeba ragac vaketoo aravistvis mxolod sakutari tavistvis ro gavsuftavde da tundac aravis vabralo is rom kuks vafrqvev aqet iqit…
amas exa ufro mdzafrad vgrdznof roca chems gverditaa daa chemma aqet iqit mifrqveulma sheileba ufro uaryofitis kondiciamde migviyvnoos vidre realuardaaa,ara imito ro vigacas angarishs ucev an tundac vinmes vufrtxildebi ara! mglis !
minda chemi tavis mimart ufro kritikuli gavxde xolme xandaxan,magram es ubralod xandaxan minda da arc arasdros maxsovs amistvis xeli gamendzria,momdomebia magram arasdros mivsuulvar da erti nabijic ar gadaamidgams sakutar tavtan amisatvis,ratomgac velodebi ro tviton sheicvelab an shemeqmneba mizezi rac amistvis rames gamaketebinebs albat ragac etapzee mivedi radgan exa amas vcer da tundac vpiqrob…
ubralod uazrobamde martivia is rom bogma var imistvis visac yvelaze metad uyvarvar
ubralod uazrobamde martavia is rom sheileba vichxubo imaze rato shevicheri tmebi ise rogorc sinamdvileshi me mindoda da ubralod ar momecona
ubralod uazrobamde martivia moviqce ise rogorc ar vtvli sachirod roca vtvli rom zustad vici am situaciashi ra unda vqna
uazrobamde martiviaa vagrdznobino cudad tavi chems irgvliv myofebs rocaa ar viazreb
uazrobamde martivia vcvalo is ragaceebi rac momcons
uazrobamde martivia vebrdzolo ragaceebs romlebsac marto sxvistvis aqvt mnishvneloba
uazrobamde martivia sakutar azrze metad vigacisas vce pativi
uazrrobamde martivia gavtisho telefoni,davrche tavtan marto da vifiqro roca shegvidzlia orma vifiqrot
uazrobamde martivia roca damnashave var da atas sisulels vityvi imito ro ar vagiaro
uazrobamde martivia is rom shemidzlia “principulobis” gamo uari vtqva imaze rac minda
uazrobamde martivia is rom shemidzlia zustad ar vtqva is rac minda rac mtkiva da amit isev me uaresad vitkino

kidev bevri ramea uazrobamde martivi romlis shecvlac uazrobamde martivad shemidzlia movagvaro albat….magram …jer ar vcdilob ragaceebi shevcvaloo ar miyvars cvlilebebi…jer albat isev eseti momcons chemi tavi da arafers vcdilob garda imisa ro xandaxan sindisi mqenjnis,magram radgan yvelaferi eseti martivia satanadod ar mqenjis imdenad vebrdzolo ragaceebs…
tavistavad albat…

1

გამოხდა ხანი… :))

მოკლედ შემიძლია ეს ერთი თვე რმელიც ბლოგზე არც კი შემმისუნავს (და საერთოდ არის პერიოდები აქ ვერაფრით შემომიტყუებ) ჩავთვალოთ რმ არ ყოფილა.ვირუსი ანთება,ოპერაცია და შესაბამისად მიღებული საშინელი დეპრესია და განწყობა რმელსაც ძალითაც კი ვერ შეიქმნი,მოკლედ მესიაც ვსწენახ:( შემიძლია ბევრი დავწერო მაგრამ ვიცი აუცილებლად გამახსენდება ყველაფერი :ექიმები,ნემსები,წამლები და insomn-იის პიკი,ამიტმ დავიკიდოთ

კსტაწე უკვე მოვიტოვე და goes to new life.. :)

trying

დიდი ხანია მინდა დავწერო მაგრამ ვერაფრით დავდე რმ მოგახსენოთ ცვლილებანი რმელიც ჩემს ცხოვრებაში ხდება,ბევრი ახალია რმელმაც უკვე დამანახა თავისი უკუჩვენებები,მაგრამ მიდი და რამე თქვი,საკუთარ თავს ზუსტად ამის დამტკიცებას უპირებდი,საერთ ჯამში ყველა ერთმანეთს ვიმსახურებთ სიტუაცია მეს,და მე უკუჩვენებებს…

გულუბრყვილო იდეალისტია ყველა ის ადამიანი რომელმაც იცის მისი რაიმე საქციელით არაფერი შიცვლება მაგრამ მაინც ცდილბს აკეთოს და აკეთს გაურკვეველი მიზეზების გამო და არ იცდეს რატო და როცა შესაძლებელია ის არაფერში გადაყრილი დრო ბევრად უკეთესს დაუთმოს,მაგრამ იმას რომ იცოდე რა აკეთო ან რა გჭირდება იმისთვის ბლოს კმაყოფილმა შეხედო შექმნილს,ალბათ ნიჭია საჭირო..
ხოდა რაღაც იდეალისტური ჩემშიც აღმოჩდა ოღონდ მიზნით რომ აუცილებლად შეიცვლება,დამოუკიდებელი ბოლოს და ბოლოს დამოუკიდებელია და ცნება რომ ვიღაცის იმედი ყოველთვის საკუთარ თავში მოვათავსე,ვიფიქრე რმ ადამიანები იცვლებიან და ის რომ მერჩივნა 60 ბავშვს ეჯღნავლა ვიდრე მარტოს სიჩუმეში მესადილა უნდა ვაჯობოთქო… აკვიატებული აზრი გაფართვდა,გაიზარდა და მოსაწყვეტად მომწიფდა და აი ახლა მარტო სრულ სიმშვიდეში ნავახშმებს რომელიც ასევე სიმშვიდეში მივირთვი იმ განსხვავებით რომ ლიას გემრიელი ხელი აკლდა და უბრალოდ ibis-იმ მიმასპინძლა ვწერ …ვერ ვიტყვი აღფრთვანებული ვარ მაგრამ,რაღაცას ხომ უნდა ჩაწვდე რო დასკვნა გამოიტანო ჯერ ცადრეა,მაგრამ ისე მოჭარბებულად ვგრძნობ რომ ქალი ვარმსიამოვნებს,ყველთვის ვამტკიცებდი მამაკაცური ჰორმონები ჩემში მეტიათქო :)) ხოდა ესეც შენი რეალბა..ყოველთვის ცდება ის ვინც რამეს ცალმხრივად უყურებს (ვთქვი რა ახალი ) იმიტომ რომ მედალს სინამდვილეში ორზე მეტი მხარე აქვს,ყოველთვის ჩდება იქ არას და კის გარდა,”მაგრამ” და ბევრი ამდაგვარი…გამოცდის ავტორი მე,გამომცდელი მე,და გამოსაცდელიც მე,ერთი შეხედვით საინტერესოა და მიმაჩნია ბევრი აღმოჩენა იქნება:შემიძლია შუქის გადასახადზე დაუზარებლად წასვლა? იმიტომ რმ “მეს” ჭირდება,ვისჭავლი ტოლმის გაკეთებას?იმიტმ ტომ “მეს” უყვარს..

კი ბლოგია,ჩემია და უნდა ვწერდე ჩემ უგოდნა,მაგრამ რაღაცეებს დავიტოვებ ზუსტად გადმოცემა გამიჭირდება,ალბათ ამაზე მერე დავპოსტავ,რაც მთავარია ამ ეტაპზე “მეს” პულსი ვუპოვე და ვმკურნალობ..ერთადერთ ჭეშმარიტებად არ მივიჩნევ ამ გადაწყვეტილებას,უბრალდ ერთერთი ცდაა,რომელსაც myself ქვია და ამ დროს დასკვნები ყველაზე ჭეშმარიტია ხლმე იმიტომ,რომ სუბიექტურობა გამორიცხულია,შეიძლება სხვა გზაც არსებობდეს “დაჟე” უკეთესიც,მაგრამ ვერ დავინახე ან მოძებნა დამეზარა..

საზგადოება? მიზანი-კრიტიკა და ის რომ რარაც განსხვავებული და ჩარჩოებიდან ამოღებული შეცდომა,უფრ მეტია შეცდომები,თურმე როცა ადამიანი იმაზე კარგს შეიძლება აკეთებდეს ვიდრე იმ ჩარჩოებში.ყველგან აი საერთოდ ყველა ერთნაირი გლუვები არიან,ერთნაირი კომპლექსებით,ერთნაირი პრობლემებით და ზუსტად მისი ნაწილი ვარ,მაგრამ თურმე სხვა ჭრილში ვხედავ…

want-er :)

სიტყვა მინდა იმდენად ახლობელია ჩემთვის,ისეთ ფართო გამოყენებაშია და საერთოდ ეჭვი მაქ ჩემთვის შექმნეს ეს ბგერათა წყობა რომელსაც ყოველთვის უპოვი გაგრძელებას…ნუ საზოგადო მინდებზე ეხა არ ვწერ გაგახარებთ,არა ხო ვამბობ რა თუ რაღაც იდეოტოკრატია არ მომივიდა თავში და რაგაც არ დავალაგე და გადავწყვიტე მიჭირს ნაკუწებთან ჭიდაობა ზარმაცი ნუ…რაღაცეები მივკიბმოვკიბე ტვინთან ლუპა მივიტანე და ვთხოვე დამანახე რა ჯანდაბა გინდა მეთქი ხოდა შენო მაგისთვისო მე რო გითხრა რაღაცეები უნდა შეასრულოო ხოდა ეხაა რას დავპირდი სანაცვლოდ…

1.მინდა ჩემი დილა იწყებოდეს მხნეთ,ვირბინო,შხაპი,ჩაი და ყველაზე ჭკვიანი ცხოველის(ადამიანის)გამოფხიზლებული და სამუშაოთ მომართული მივდიოდე სამსახურში (და არა როგორც ახლა ძლივს გახელილი თვალებით,მოფარფატე,სიგარეტით,ყავით)

2.მინდა რომ სიგარეტი საერთოდ ჯოჯოხეთში გავისტუმრო (და არა როგორც ახლა აუ სიგარეტზე ჩავალ)

3.მინდა ბიბლიოთეკაში ვიარო და ვიკითხო ბევრი მომენატრა ძალიან კითხვა (და არა როგორც ახლა ბოლოს თეთრზე შავით დაწერილს რასაც გავეცანი cosmopolitani იყო ნუ თუ არ ჩავთვლი ამობეჭდილ ხელშეკრულებას რომელსაც დღეში მინიმუმ 70 ცალს ვხედავ)

4.მინდა რომ ცოტა ვჭამო და რაციონალურად ჯანსაღად ვიკვებო მერე რა რომ წიწიბურა არ მიყვარს (და არა როგორც ახლა თუ რამე მომხვდება რომ ყველაფერს სიამოვნებით ვღეჭ)

5.მინდა რომ სადაც კი საშუალება იქნება ვეცადო ფეხზე ვიდგე (და არა როგორც ახლა სამსახურში დადებული ტრაკი,სახში დადებული ტრაკი)

6.მინდა რომ ცოტა ხშირად გავიღიმო მინდა ეს თუ არა იმიტომ რომ ადამიანებს სიამოვნებთ(და არა როგორც ახლა ვიღაცის თუნდაც ცუდ ხუმრობაზე ისეთი სახე მივიღო რომ მეორე დღეს ისეთივე სახით მომესალმოს)

7.მინდა ადრე დავიძინო ხოლმე (და არა როგორც ახლა უი 3 დაიწყო ხო მაშინ დავიძინეფ)

8.მინდა უფრო პოზიტიური გავხდე (და არა როგორც ახლა ორაზროვანი გათიშული სახით მოარული ”ბაღლინჯოიანი” არსება)

ესე იგი როგორ ვიმედოვნეფ თქვენ არ იცით ჩავძახი კი არა დავკივივარ ორგანიზმის ყველა უჯრედს რო ეს თხოვნა კი არა მოთხოვნაა…ყველაფერი თუ შევასრულე ზედმიწვნით თუ არა დაახლოებით მაინც მგონია რომ 6 და 8 თავისით მოვა….ჩემი ემოციები გადამდებია ესე ამბობენ,და ისე მინდა ეს სიცოცხლე ჩემგან მოდიოდეს…რაღაც გავმკვრივდები ასე მგონია…დავმშვიდდები და ნუ ტვინთან პრეტენზიები და ამაყი მზერა მერე ნახეთ :))

p.s. შესაძლებელია რაღაცეები ჩავამატოო… ეს ისე by the way..

week-end

ჩუსტებით მოხიბლული და იმით რომ არ მელოდებოდა არავინ არსად…ისიც რომ არ არსებობს ლიმიტები მაშინ როცა გინდა რომ არ იარსებოს თბილი ლოგინიდან თბილ საჭმელამდე და პერმანენტულად ერთი და იგივე… Ray Parker Jr - Ghostbusters და მონატრებული დაქალები… აჯანყება ასეთი დასვენების ფორმისადმი და თურმე სადღაც სადაც დაქალებთან ერთად თუნდაც დაიღლები ჭორაობით მირჩევნია… და სადღაც ნახევარ საათში acid bar-ის გაბუღული დარბაზი მოყაყანე თაობა,მოკალათებული ჩვენ,დეგუსტაციისთვის რამდენიმე კოქტეილი და რამოდენიმე საათი მომქანცველი ჭორაობა სიამოვნებას რომ გგვრის..ემოციური და ამბიციური სხვადასხვა მიმართულება…და თავად თხა :))ისეთი სინქრონულები ვართ ხანდახან აფსოლიუტურად განსხვავებულნი არადა…ახალი გეგმები მომავალი weekendisa,მოსაზრებები რომ კარგია თავისუფლება და მაინც როგორი კარგია რომ ემოციური შეყვარებულია,ერთერთი კამათი და ჩვენი სიმშვიდე შერეული ხმა რომ ყველაფერი კარგათ იქნება… ქათმის სალათა ჩემი ბრენდი და წვენი რომელსაც ვითომდა ნატურალურის ამბავში ოდნავ უკეთესი ქიმისგაან ამზადებენ ვიდრე ჩემს ბავშობაში ”Zuko” -ს …მხიარულობა და მაქსიმალური რასიზმი,ღადაობა იმაზე რომ ჩემი ექს ქმარი შეყვარებულია თურმე მაგრამ ქართველი არაა???შეშფოთებული სახეები და ცინიზმის პიკი… კვლავ Ghostbusters ქართული რეკლამიდან რომელიც ძალიან მომწონს მაგრამ რეკლამის არსს არც თუ ისე კარაგათ გამოხტავს და ხვალ გუდაურში მივდივარ… pm: 07:25 ზარი მამცნობს რომ უნდა ავწიო ქუთუთოები,გამოვძვრე საბნიდან მოვისმინო დაქალების ჯუჯღუნი და წავიდე… ძლივს გამოფხიზლებული სახე,უცხო ადამიანი და ორი უსაყვარლესი..სნოუბორდით შეიარაღებული გამბუზია და მშვიდი გოცო…გზაში დალეული სარაჯიშვილი და ისტორები რომლებიც იყო…დიიდი ბუთუნა თოვლი და ამუშავებული უჯრედი რომელიც კოფეინს მთხოვს კატეგორიულად…სამსახური :))ბილბორდებით აჭრელებული და ნაცნობი სახეები რომლებსაც ვითომ გამოექეცი…

?

თურმე…თურმე მიღწეული მიზანი ვერასდოს დაგიბრუნებს იმას რაც მას შესწირე და შეალიე…ჩემს თავში რომ დავუწყო ძებნა მიზეზებს,რამდენ რამეს ვიპოვი…რასაც ასე აკოწიწებდი,რომელსაც იმედით გაღვიძებული დილა და წამების თვლა ერქვა თურმე არც ისე ადვილია გაუშვა… თუნდაც მოსანაკლულებლად არ გიღირდა ის გრძნობა რომელიც ასე პირდაპირპროპორციულია ახალთან რომელსაც ჩანაცვლება და იმედგაცრუება ჰქვია…მთავარია ბლოკი დაადო თორე გაგიშინაურდება …გადაულახავი არ არსებობს…მაგრამ ყველაფერს ისე ვერ გაატარებ ერთნაირად…ეს ბოლო დღეებია ”ბაღლინჯო” ხშირად მაკითხავს…საერთოდ უკიდურესობები მაიძულებს ხოლმე რაღაცის კეთებას მაგრამ ეხლა არა რატომღაც…სულ მეგონა რომ რასაც ფიქრობ უნდა თქვა კარგი თუ ცუდი…რაღაც მაკონტროლებელი გამიჩნდა ან დაჟანგული იყო და ეხლა აღდგა …ვგრძნოფ რო სითამამე მოჭარბდა..არ მინდა ერთბაშად დავიცალო…განსაზღვრება უნდა მივცე და ეკონომიურად მოვიხმარო…ისეთი ძნელი საშოვნელია ასეთი რესურსები…რაღაც მაწუხებს ვიცი…დიდი ხანია ერთფეროვნებაა და ლბათ მომბეზრდა, ემოცების ნაკლებობა საშინლად მაწუხებს…როგორც წესი დიდი ხანი არ მჭირდება ხოლმე იმის აღმოსაჩენად რა იქნებოდა იდეალური ამ ეტაპზე და რაში ჩავიძირებოდი ისე რომ ინტერესის კოეფიციენტი შკალაზე პიკს მიაღწვდა მაგრამ…ალბათ დიდი ხანი დუმდა,ხავსმა დაფარა ან გამოშრა და რაღაც ჭირდება იმისთვის რომ ისევ ისეთი იყოს როგორც ადრე…ნაუცფათევი მერე რო ღიმილს მგვრიდა ხოლმე…ისე მეშინია ესე არ დარჩეს..გამოსავალი უნდა მოვძებნო…უბრალოდ search დავქლიქო და მთლინად ყველა უჯრედი ჩავრთო ამ ძიებაში..სადღაც დევს და არ ვიცი და სანამ აქამდე მივიდოდე …მჭირდება ამ დროისთვის დაგროვილი განცდების თავმოყრა რომ მივუთითო რას ვსარჩავ

day after

და იგი დღე ორშაბათი…. ღამის მერე რომელიც ”თეთრად გავათენე” დილით ადგომა ეგზომ (რა სიტყვებს ვხმარობ:))მეზარებოდა…სად რა მოვიძიე და ამოვიცვი…მზე მეამა თვალებში რო მიჭვრიტინებდა…ყოველთვის ვაკვირდები ხოლმე მგზავრებს…ნუთუ მეც ესე მაწერია ხოლმე მიმიკაზე დარდი და რაღაც პრობლემა რომელიც გულს გიღრღნის და თუნდაც ”საარშუტო ტაქსშიც” არ გტოვებს…გული დამწყდება თუ ასეა… სამსახურის კიბეები…გრძელი დერეფანი ყოველთვის მოყიჟინე ხალხით სავსე…და ჩემი პატრა და თითქმის შესისხლხორცებული ”ვიპ რუმი”…ნათელი სახეები და რაგაც კარგი ემოცია მოდის მიუხედავად იმისა რო სულ ვწუწუნებ…ჩემი მუდამ არეული მაგიდა და უგვზოუკვლოდ მიმოფანტული ნივთები გამოუდეგარიც კი…რამდენიმე დღის წინ სია გავკეთეთ ყველა პრობლემა ამ ოთახში იჭრება რატომღაც…მერე თავში მოგდის რაღაც აზრები შემოდიან იღიმიან და რაღაც ამბიცია გიჩდება …ნუთუ შენ ესეთი კარგი ”ტიპი” ხარ და აურა გაქვს ნათელი,ყველაზე დიდი კულტურის მიმდევარი ხარ რომელსაც მოსმენა ჰქვია,გინდა ეს თუ არა,გსიამოვნებს თუ არა… ყველა ყველასთვის დევიზი ასეთია…ეგრეთწოდებული ”კუდი” ყოველთვის ფორმაშია და მზადყოფნაში…ცოტა ორიგინალობა,ცოტა კულტურა,ცოტა რაგაცეების ცოდნა და სულ ეს არის…თუ ეს მთლიანობა ქმნის ამ ყველაფერს…არადა როგორი სხვანაირები ვართ ყველა..ყველას ჩვენი სამყარო გვაქ და ხედვა…აქ თითქოს სადღაც გარეთ ტოვებ ამ ყველაფერს და მთლიანობის ნაწილი ხდები,ერწყმები და მიუხედავად იმისა რო ბრბოს როგორც ცნებას საშინლად უკმეხად უყურებ,აქ მავიწყდება…ხანდახან ყველაფერს აქ ვტოვებ და ”მე ” მივდივარ,ჩემი ეგოზმით,საშინელი ხასიათით და რაგაცეები წამყოლია კიდეც…ეს მე მგონია შეიძლება რო აქ ასე არაა..ვერ გაექცევი ”მეს” ვერსად და ამას ალბათ ხედავს 4 ადამიანი რომელიც კვირაში 5 დღე დილიდან საღამომდე მიტანს…

dream

ერთხელ პიგმალიონმა სპილოს ძვლისგან ულამაზესი ქალწულის ქანდაკება გამოკვეთა,შეუყვარდა ეს ქალწული… აფროდიტემ მოქანდაკეს ოცნება აუსრულა და ქალი გაუცოცხლა…პიგმალიონმა ქალი ცოლად შეირთო…სამაგიეროდ მოქანდაკის ნიჭი დაკარგა.

ეს ისე უბრალოდ შესავლითვის და ალბათ იმ მექანიზმის სწორად მომართვისთვის ქე რო ტვინში,(კონკრეტულად ჩემ ტვინში) დიდი უზარმაზარი უჯრედი უკავია და ყოველთვის აღფრთოვანებით და ზედმეტად პატივისცემით ვეპყრობი ,რომელსაც ოცნება ქვია…თუნდაც აუხდენელი ოცნებები..;;) ამ თემას რომ მივადგები ,ჯერ მივეპარები ხოლმე და უჭვრიტინებ,მერე ხმაურით მივდივარ,მაგრამ სანამ კარს გავარებ ხოლმე და ხმამაღლა ვიმსჯელებ ყოველთვის ვორჭოფობ…. inposible is nothing… :))ხან ვეთანხმები ხან არა..მაგრამ მაინც როცა გულით მინდა და ამას ოცნებას ვარქმევ მადლიერების გრძნობით ვივსები იმ უჯრედისადმი…აეხლა არ მითხრათ ოცნებები გვითხარიო თორე სილამაზის კონკურსზე რომ გოგოები ტუჩების პრუწვით ამბობენ მსოფლიში მშვიდობაო და ასე შემდეგ ეგრე გამომივა:)) to be continue…:P

time

აი იცი როგორი დილაა გარეთ რო მზეა,სინათლეა და ასოციაცია რო თბილა და კარგია გარეთ…მაგრამ სულაც არ მინდა გარეთ. ვზივარ ჩაის ვწრუპავ და იმხელა ქაოსია ტვინში,მუსიკაც კი არ ჩამირთავს…ჩაიც გაცივდა და მეზარება.ბლოგს მოვაკითხე რო რაღაცეები შევჩივლო?

როგორი უმადურია დრო,იწვალებ,ნერვებს მოიშლი,რაღაცას ეცდები მთელი შიგნეულობით და შმოგიბრუნდება ცინიკური ღიმილით და ყველაფერს მოჰხეკს და გადაგიყრის ერთბაშად შორს,ვგოდებ მოკლედ….ოხ როგორი თავხედიაახალგაზრდობა ხომ მიაქვს,წაიღოს ეს მისი პირდაპირი მოვალეობაა,მაგრამ ადამიანები მარტო ამას ვერ ვაპატიებ დროს რატო ერევა ადამიანებში…ურთიერთობები …მე მაინც ჩემთვის შევინახავ იმ მოგონებებს,ისინი მირჩევნია სუფთაა და კრიალა,შეცვლილი და დროისგან ნაძიძგნი არ მინდა,არ მინდა ახალი და სხვანაირი,არა მარტო სხვებისთვის არა,მეც,გამოჩდება ვიღაცა ვინც შენზე მეტი იცის ან შეილება არც იცის უბრალოდ საკითხი რომელიც შენთვის ცოტა ბუნდოვანია და სარჩელგამოტანილად ვერაფერს დაამტკიცებ,ვერ იმსჯელებ თავდაჯერებულად ,რაც ისე სიამაყით მავსებს ხოლმე და უცებ ჩდება საკუთარი თავისადმი მოკრძალება,რომ რაღაცის ძიებაში მერე შენში დალაგებული აზრები,უკვე კარგათ მოხარშული,ცეცხლზე გამოტარებული და გამოწრთობილიშენია და შეგიძლია ამტკიცო დაუსრულებლად…არამარტო მე,გეტყვის დაგარწმუნებს, ისე როგორც შენ დაარწმუნებდი.კითხვას დაგისვამს,შემოგხედავს და თითქოს ამოავსე ის სიბუნდოვნე,არა შენი ალტერნატივა ჩამოკიდე ამ გადაკვანძულ ძაფს მაგრამ მაინც მისია …რაღაც დარჩა და ნუ ნაკლებად დარწმუნებით მაგრამ იტყვი ალბათ ორი სიტყვით სადღაც,მეც შემიძლია.არა ბევრჯერ არ მითქვამს მაგრამ ასეა ხშირად ვენდობოდი ხოლმე ბრმად ამდაგვრებს და თითქოს ჩემი თავი საიდანღაც ამომყავდა,გამოსავალს ვეძებდი…მაგრამ ყველაზე დიდი გამოსავალი შენს ორგანოში იბადება, ყოველთვის მინდოდასწორი გზა მომეძებნა ყველაფრისთვის,მიმართულება მიმეცა და ისე გამევლო,ყოველთვის მინდოდა არ დავბნეულიყავი მაშინ როცა სწორად გაცემული პასუხიიყო მთავარი,მაგრამ რა უსასოო ვარ მაშინ,როგრც წესი 24 საათი მაინც მჭირდებარაღაცის დასკვნამდე მისასვლელად და მერე გული დამწყდება რა სწრაფად გადის დრო მეთქი ჩამოვჯდები და გაცვეთილი ფრაზებით ვისაუბრებ,გადატკეპნილ სიტყვებს ვიტყვი:”რა პატარაა ცხოვრება” მეთქი.ვისწავლე რმ თუნდაც იმას რაც ჩემთვის უცხოა და ისე შევისრუტე მაშინ,რომ მომწონდა შეხედულება,სულ ისე არ დავტოვე,გადავხარშე და გავოცდი..რამდენი შეცდომაა…დროო?რამეს დაგავიწყებს?არა ეს მხოლოდ ადამიანებმა მოიგონეს იმიტომ რო ბეზრდებათ,ახუნებს და ასხვაფერებს მაგრამ “იშლება” არავითარ შემთხვევაში,არაფერი არასდროს..მიუხედავად ჩემი ჰაერში მოფარფატე გონებისა,რომელიც დიდი ნებისყოფის მოკრებითა და ყველანაირი ცდით მაინც ვერ გავაჩერე ერთ ადგილას,მიზეზი არ ვიცი უმოძრაობა აღიზიანებს თუ ადგილი ვერ იპოვა,მაინც ვამტკიცებ რომარაფერი იშლება იქ სადღაც სიღრმეში მაინც…რაღაც ეტაპია,ეხლა ასეა..მერე ალბათ ,ეც ვისწავლი რაღაცეების დასაფლავებას და მინიმუმ 3დღე მაინც მეცმევა ძაძები,მივაყრი მტვერს დადავფარავ,მეც მოვალ და ვიტყვი,ეს მე არა დრომ არ შეიბრალათქო..საშინელებებს ჩადის ეს დრო საშინელებებს,აბა ყველაფერს ჩვენ ხო არ დავიბრალეთ?განვითარებული არსებები რომლებსაც ყვეფრის გაკეთება გვძალუძსრასაც კი მოვინდომებთ კითხვაზე პასუხს რომ ვერ გასცემ,შეუძლებელია არა?ხოდა სხვა რა გზა რჩება დავაბრალოთ რაღაცას,კი დამნაშავეა აბა რა თუნდაც იმაში რომ ის ავირჩიეთ რომ რაღაც ვაბრალოთ.ყველაფერს ვაპატიებ დროს გარდა დამიანებისა,დავაბრალო დროოს?არა ჩემთვის შევინახავ იმას ძველს და ახალს რომელიც გაცრეცილი და გამუსადეგარია გავატან ისე არა რომ დავადანაშაულო,მე არ ვიზამ,გავატან თითქს ეკუთვნოდა.მარტო მე ვერაფერს შევძლებ.. მედალს ორი მხარე აქვსო,სხვადასხვა რამ აწერია ორივე მხარეს,დროს დაბრალებული ვუარყავი არაფერსაც არ ვაწერ მერე მხარეს,ვტვებ ცარიელს,ვატან და არც ჩავებღაუჭები და გავეკიდები..გაუშვებ მაგრამ ღირს რაღაც სიცარიელეს რმელსაც ის დატოვებს ისევ მისგან მტანილი ამავსებს…