09 June 2010
25 May 2010
წელიწადის ყოველ დროს....
ჯერ ქვევით სიმღერა ჩართეთ..მიყვარს მიყვარს მიყვარს და ეს ლექსი კიდე...
წელიწადის ყველა დროს
დღე-ღამეში ყოველ წამს
რასაც არ მთხოვ გეტყვი ხო-ს
ნუ მთხოვ ოღონდ კაცის კვლას.
წელიწადის ყველა დროს
დღე-ღამეში ყოველ წამს
რასაც არ მთხოვ გეტყვი ხო-ს
ნუ დამიშლი ოღონდ სმას.
წელიწადის ყველა დროს
დღე-ღამეში ყოველ წამს
რასაც არ მთხოვ გეტყვი ხო-ს,
ოღონდ დარჩი კიდევ ხანს.
წელიწადის ყველა დროს
დღე-ღამეში ყოველ წამს
რასაც არ მთხოვ გეტყვი ხო-ს,
მერე რა რომ კოცნი სხვას.
წელიწადის ყველა დროს
დღე-ღამეში ყოველ წამს
რასაც არ მთხოვ გეტყვი ხო-ს,
რა მოხდა რომ ეჭვი მკლავს .
წელიწადში არცერთ დროს
დღე-ღამეში არცერთ წამს
არაფერზე მეტყვი ხო-ს.
შენი მაინც მუდამ მწამს!
წელიწადის ყველა დროს
დღე-ღამეში ყოველ წამს
რასაც არ მთხოვ გეტყვი ხო-ს
ნუ მთხოვ ოღონდ კაცის კვლას.
წელიწადის ყველა დროს
დღე-ღამეში ყოველ წამს
რასაც არ მთხოვ გეტყვი ხო-ს
ნუ დამიშლი ოღონდ სმას.
წელიწადის ყველა დროს
დღე-ღამეში ყოველ წამს
რასაც არ მთხოვ გეტყვი ხო-ს,
ოღონდ დარჩი კიდევ ხანს.
წელიწადის ყველა დროს
დღე-ღამეში ყოველ წამს
რასაც არ მთხოვ გეტყვი ხო-ს,
მერე რა რომ კოცნი სხვას.
წელიწადის ყველა დროს
დღე-ღამეში ყოველ წამს
რასაც არ მთხოვ გეტყვი ხო-ს,
რა მოხდა რომ ეჭვი მკლავს .
წელიწადში არცერთ დროს
დღე-ღამეში არცერთ წამს
არაფერზე მეტყვი ხო-ს.
შენი მაინც მუდამ მწამს!
23 May 2010
20 May 2010
მინდა ამოვძვრე კანიდან.......
რატომღაც ეს ლექსი გამახსენდა ისე გამახსენდა რომინდა თქვენც..
ანი ბანი და განი და
მართლა არ ვიცი რა მინდა,
ალბათ პატარა და მინდა
ღმერთო,დამინდე,ამინ,და
ანი ბანი და განი და.
მინდა ამოვძვრე კანიდან,
სიცოცხლე მინდა თავიდან.
სიკვდილიმინდა?-არ მინდა,
არა როგორმე გავუძლებ,
არა როგორმე ავიტან,
მხრით გოლგოთაზე ავიტან
დღეებს,რომელიც სვე-ბედმა
გამი-წვიმ-ავდარ-ამინდა.
ანი ბანი და განი და
ბედის ცამეტი განედი
ვერ გავისიგრძეგანე და
მისი უღრმესი ქანიდან
ვყვირივარ:ანი ბანი და
განი და დანი ზანი და
თანდათან თანი კანი და
ლანი და მანი მანი და
მე ნანი-ნანი-ნა მინდა.
ვეფხვის ტყავისა გაძრობა
ამ გატანჯული ტანიდან
და წასვლა იერუსალიმს,
კანას ქორწილში სმა მინდა.
მეგზურად მწყემსი ძმამინდა:
პანი და ჟარი რანი და
ფანი დაღანი და ყანი და
შანი ჩანი და ქანი და
ეზო-კარიდან,ყანიდან
მუნ ჩემი ბაღის ნაყოფის
მიტანა ქანაანიდან.
მე ცაზე ცანი ვცანი და
ჯანი და ძანი წანი და
მინდა გამოსვლა წამიდან,
ვეებერთელა ცა მინდა.
ვიწრო ბილიკის მაგიერ
ათი ათასი გზა მინდა,
მზის მუცელღების ხმა მინდა.
სანი და ჭანიხანი და
ვერძის შუბლიდან,ხარიდან
ისევ მნათობთა გზა მინდა,
ყოველ მნათობში ანთებულ
საიდუმლოში წვა მინდა...
ყველა ვარსკვლავში წვაინდა,
ყველა ვარსკვლავში სვლა მინდა,
ყველა ვარსკვლავის ცვლა მინდა,
მინდა გამოსვლა წამიდან,
ვეებერთელა ცა მინდა.
ანი ბანი და განი და,
ღმერთო,ამ შუბლის ამინდი
ცხრა მზით ამინთე ,ამინ,და
ისევ ა-მინდა,ე-მინდა,
თეთრი ი-მინდა,ო-მინდა,
სანამ ცხოვრების ჰოემდე
მივალ ათასი ომიდან
ერთი ძლიერი უ-მინდა,
სამოთხის ვაშლი უმი,და
მერე შენს გვერდით თუ გინდა,
ანი ბანი და განი და,
ღმერთო, დამინდე დამინდა.
ანი ბანი და განი და
მართლა არ ვიცი რა მინდა,
ალბათ პატარა და მინდა
ღმერთო,დამინდე,ამინ,და
ანი ბანი და განი და.
მინდა ამოვძვრე კანიდან,
სიცოცხლე მინდა თავიდან.
სიკვდილიმინდა?-არ მინდა,
არა როგორმე გავუძლებ,
არა როგორმე ავიტან,
მხრით გოლგოთაზე ავიტან
დღეებს,რომელიც სვე-ბედმა
გამი-წვიმ-ავდარ-ამინდა.
ანი ბანი და განი და
ბედის ცამეტი განედი
ვერ გავისიგრძეგანე და
მისი უღრმესი ქანიდან
ვყვირივარ:ანი ბანი და
განი და დანი ზანი და
თანდათან თანი კანი და
ლანი და მანი მანი და
მე ნანი-ნანი-ნა მინდა.
ვეფხვის ტყავისა გაძრობა
ამ გატანჯული ტანიდან
და წასვლა იერუსალიმს,
კანას ქორწილში სმა მინდა.
მეგზურად მწყემსი ძმამინდა:
პანი და ჟარი რანი და
ფანი დაღანი და ყანი და
შანი ჩანი და ქანი და
ეზო-კარიდან,ყანიდან
მუნ ჩემი ბაღის ნაყოფის
მიტანა ქანაანიდან.
მე ცაზე ცანი ვცანი და
ჯანი და ძანი წანი და
მინდა გამოსვლა წამიდან,
ვეებერთელა ცა მინდა.
ვიწრო ბილიკის მაგიერ
ათი ათასი გზა მინდა,
მზის მუცელღების ხმა მინდა.
სანი და ჭანიხანი და
ვერძის შუბლიდან,ხარიდან
ისევ მნათობთა გზა მინდა,
ყოველ მნათობში ანთებულ
საიდუმლოში წვა მინდა...
ყველა ვარსკვლავში წვაინდა,
ყველა ვარსკვლავში სვლა მინდა,
ყველა ვარსკვლავის ცვლა მინდა,
მინდა გამოსვლა წამიდან,
ვეებერთელა ცა მინდა.
ანი ბანი და განი და,
ღმერთო,ამ შუბლის ამინდი
ცხრა მზით ამინთე ,ამინ,და
ისევ ა-მინდა,ე-მინდა,
თეთრი ი-მინდა,ო-მინდა,
სანამ ცხოვრების ჰოემდე
მივალ ათასი ომიდან
ერთი ძლიერი უ-მინდა,
სამოთხის ვაშლი უმი,და
მერე შენს გვერდით თუ გინდა,
ანი ბანი და განი და,
ღმერთო, დამინდე დამინდა.
07 May 2010
many
ხოდა მიხარია,მარტო აღარ ვარ!მარტო აღარ დავჯგაბნი ხოლმე და სუნთაქვა აღარ შმეკვრება როცა წაიკითხავენ,ან გაიცინებენ,ან ხელს ჩაიქნევენ,ან იმედი გაუცრუვდებათ,ან რავიცი....
შემომიერთდნენ,ცოტა გავხალისდი კიდეც და უფრო მეტი ენთუზიაზმიც მოვიდა,რაღაც მგონია ეხა იმხელა ჩავარდნები აღარ მექნება უფრო ნაკლებად მოვდუნდები და იდეებც უფრო მეტი გამიჩდება ამათ ნადღაბნსაც რო წავიკითხავ...
მიხარიხართ ქალებო!აბა თქვენ იცით !
შემომიერთდნენ,ცოტა გავხალისდი კიდეც და უფრო მეტი ენთუზიაზმიც მოვიდა,რაღაც მგონია ეხა იმხელა ჩავარდნები აღარ მექნება უფრო ნაკლებად მოვდუნდები და იდეებც უფრო მეტი გამიჩდება ამათ ნადღაბნსაც რო წავიკითხავ...
მიხარიხართ ქალებო!აბა თქვენ იცით !
26 April 2010
ხაში
ყველაფერს ჩამოუვლია ალბათ თბილისის უბნებში,არავისთვის არაა უცხო შეძახილები: მაროჟნეეეეეე !მაროჟნეეეე!
ბოთლებს ვიბარებ ბოთლებს!
მაწონი!რძე!
მალინა!
ყველაფერმა შეილება ჩაიაროს ყველაფერმა და აი ამას ვერ წარმოვიდგენდი.
ხაში???? :O
ბოთლებს ვიბარებ ბოთლებს!
მაწონი!რძე!
მალინა!
ყველაფერმა შეილება ჩაიაროს ყველაფერმა და აი ამას ვერ წარმოვიდგენდი.
ხაში???? :O
23 April 2010
მინდა!
მინდა!მინდა! მინდა!
დიდი ხანია მინდა მაგრამ სადღაც იქ გულის სიღრმეში,პირველივე არ ვიცი მაგრამ მეორე ფინანსური შესაძლებლოსბის ჩავარდნის შემთხვევაში აუცილებლად ვიყიდი:
1.
აი როგორ მინდა notebook-იც და ეს პერსონალურიც :ინლოვ:
2.ძალიან მინდა :(
კიდე ჩაემატება "ტექნიკები" მხოლოდ ოღონდ აქაურობას !
დიდი ხანია მინდა მაგრამ სადღაც იქ გულის სიღრმეში,პირველივე არ ვიცი მაგრამ მეორე ფინანსური შესაძლებლოსბის ჩავარდნის შემთხვევაში აუცილებლად ვიყიდი:
1.
აი როგორ მინდა notebook-იც და ეს პერსონალურიც :ინლოვ:
2.ძალიან მინდა :(
3.ეს მინდა კიდო ძალიან და ბოღანე რო იქნება უფრო მომინდება:(
4.ეს სრული კომპლექტისათვის და სრული კომფორტისთვის ოქტომბერში სარბენ ბილიკზე მომინდება ძალიან :(
22 April 2010
ფატარა
სადღაც ბლოგზე წავიკითხე არ მახსოვს და ისე გულზე მომხვდა შენზე არაფერი დამიწერია არასდროს...
ვარდისფერი ორივჯრ გამოჩდა...მაშინ არ ვიცოდი რას ვფიქრობდი და არც ახლა მახსოვს არც ის მახსოვს რას განვიცდიდი,ზალიან მეშინოდა ალბათ იმიტომ რომ ცოტა ახალაც მეშინია....
ცოტა უფრო მერე არ მინდოდი ალბათ ოდესმე მაპატიბ ,იმიტო რო ახლა ყველაზე მეტად მინდიხარ იმაზე მეტადაც რაც აქამდ სულ მინდოდა....
მერე მე მუცლის გარედან, შენ მუცლის შიგნიდან მივადეთ ხელისგულები, ერთმანეთის ხელისგულებს და დავმეგობრდით...
სულ მიდევს ხოლმე ხელი შენთან მგონია როგორც მე მიჭირს დედის გარეშე და არ მიყვას მარტოობა შენც ასე ხარ და სულ შენთან ვარ...
ტირილზე შეთანხმებულები ვართ მე უნდა ვიტირო შენს მაგივრად...
ხმამაღლა რომ არ გელაპარაკები ვიცი არ გწყინს იმიტო რო ჩუმათ იმდენს გიყვები ვიცი გესმის...
მოფერება რო გიყვარს ეგეც ვიცი და ცელქი რომ ხარ...
ძილისგუდა და ღორმუცლაც ხარ...
ვიცი მუდამ მყვარები და მუდამ გიერთგულებ,მინდა მალე დაინახო და შეგეხო ნეტა რას ვიგძნოფ?როგორ მეყვარები?რას შევძლებ შენი გულისთვის?
ვიცი არასდროს მიგატოვებ,ქვეყანა რომ დაიქცეს,არავინ რო არ მომინდეს შენ ჩემთან იქნები ჩაგეხუტები და გავთბები.
ნეტა ვინ გამოხვალ?რა ფერის თვალბი გექნება და რა ფერის კანი?ბევრს იტირებ და იბუზღუნებ თუ ცოტას?
მოგეწონებით?
ვარდისფერი ორივჯრ გამოჩდა...მაშინ არ ვიცოდი რას ვფიქრობდი და არც ახლა მახსოვს არც ის მახსოვს რას განვიცდიდი,ზალიან მეშინოდა ალბათ იმიტომ რომ ცოტა ახალაც მეშინია....
ცოტა უფრო მერე არ მინდოდი ალბათ ოდესმე მაპატიბ ,იმიტო რო ახლა ყველაზე მეტად მინდიხარ იმაზე მეტადაც რაც აქამდ სულ მინდოდა....
მერე მე მუცლის გარედან, შენ მუცლის შიგნიდან მივადეთ ხელისგულები, ერთმანეთის ხელისგულებს და დავმეგობრდით...
სულ მიდევს ხოლმე ხელი შენთან მგონია როგორც მე მიჭირს დედის გარეშე და არ მიყვას მარტოობა შენც ასე ხარ და სულ შენთან ვარ...
ტირილზე შეთანხმებულები ვართ მე უნდა ვიტირო შენს მაგივრად...
ხმამაღლა რომ არ გელაპარაკები ვიცი არ გწყინს იმიტო რო ჩუმათ იმდენს გიყვები ვიცი გესმის...
მოფერება რო გიყვარს ეგეც ვიცი და ცელქი რომ ხარ...
ძილისგუდა და ღორმუცლაც ხარ...
ვიცი მუდამ მყვარები და მუდამ გიერთგულებ,მინდა მალე დაინახო და შეგეხო ნეტა რას ვიგძნოფ?როგორ მეყვარები?რას შევძლებ შენი გულისთვის?
ვიცი არასდროს მიგატოვებ,ქვეყანა რომ დაიქცეს,არავინ რო არ მომინდეს შენ ჩემთან იქნები ჩაგეხუტები და გავთბები.
ნეტა ვინ გამოხვალ?რა ფერის თვალბი გექნება და რა ფერის კანი?ბევრს იტირებ და იბუზღუნებ თუ ცოტას?
მოგეწონებით?
wish
მოდი ჩემ whishlists გავაკეთებ ამ ეტაპზე რას ვინატრებდი:
სადმე აქ ჩემი სახლი
ესეთი ფერადი
ესეთი ნათელი
ქვიშები პალმები და ბევრი წყალი
დავეგდებოდი ასე
ისე ძალიან მინდა ვიმუშავებდი სადმე ბულვარის წიგნების მაღაზიაში ან ჯაგაჯუგა ან წყნარ კაფეში აი
თუნდაც ესეთში
მექნებოდა დიდი ნათელი სამზარეულო და მეყვარებოდა
პატარა და ყვავილებიანი ეზო მექნებოდა ძაღლით სადაც ჩემ შვილს ეყვარებოდა ყოფნა,არც თუ ისე დიდ აივანზე "კაჩალკაზე "მე და დუდი საღამოობით ფილმებს უყურებდით,ყავას დავლევდით და მოვწევდით ხოლმე....
სადმე აქ ჩემი სახლი
ესეთი ნათელი
ქვიშები პალმები და ბევრი წყალი
დავეგდებოდი ასე
ისე ძალიან მინდა ვიმუშავებდი სადმე ბულვარის წიგნების მაღაზიაში ან ჯაგაჯუგა ან წყნარ კაფეში აი
თუნდაც ესეთში
მექნებოდა დიდი ნათელი სამზარეულო და მეყვარებოდა
პატარა და ყვავილებიანი ეზო მექნებოდა ძაღლით სადაც ჩემ შვილს ეყვარებოდა ყოფნა,არც თუ ისე დიდ აივანზე "კაჩალკაზე "მე და დუდი საღამოობით ფილმებს უყურებდით,ყავას დავლევდით და მოვწევდით ხოლმე....
:(
საშინელ ხასიათზე ვარ აი ეიაფიატლაიოკუდლის ფერფლისფერ ხასიათზე ვარ...
უღიმამოდ ვატარებ რამდენიმე დღეს "კრესლოში" და უღიმამო სახით უყურებ მონიტორს რამდენიმე საათი,ერთი სული მაქვს როდის დამთვარდება ყველაზე მომაბეზრებელი,ძილის მომგვრელი და საშინელი საათები...მთავრდება,ვდგები,შედარებით კმაყოფილი ვრთავ კომპიუტერს და ვიცვლები უღიმღამო სახე 2-ით,მივდივარ სახლში სადაც საერთოდ მყუდროების ნატამალს ვერ ვხედავ,მივდივარ იმიტო რო უნდა მივიდე,არ მომდის თავში რა შეილება ვაკეთო საინტერესო და ბოლო გაჩერება ძილია,ვიძინებ.ვიღვიძებ თავ-გასიებული და უარესად უღიმღამოდ,მერე მოდის ღამე რომელიც თითქმის არ მძინავს....
არსად არაა იმის მუხტი ემოცია რომელიც რაღაცისკეთების ხალისს მომცემდა..მიუხედავად კარგი ამინდებისამიუხედავად იმისა რო ჩემი შვილი დღითი-დღე ჭკვიანდება და ხვდება როდის ვეფერები,საშინლად ცარიელი ვარ,საშინლად ბევრი პრობლემა მეტი სიმძაფრით მესახება და მომავალი მაშინებს...
არ მომწონს ჩემდამი დამოკიდებულებები რაღაც უსასოო ვარ და საკუთარ თავთან მარტო დარჩენილი,ვერაფერს ვაკეთებ ასე არ ყოფნისთვის და გაქცევა და გარიყვა მინდა, ვისგან,რისგან.გავიმეტებდი კი ასე?თითქოს ვიცი და თითქოს არ ვიცი კიდეც.ისეთი მძიმე სატარებელია მარტოსულობა,ჩაკეტილობა.ხანდახან მგონია რომ ყველამ იცის და ერიდებიან რა უნდა მითხრან რო...
თითქოს ყველაფერი მაქვს რომ ბედნიერი ვიყო საყვარელი ადამიანი გვერდით,პატარა რომელიც და ამ სიყვარულის დიდი end მუცელში ეს სხვისი თვალით...პატარა დეტალები იმდენად მემნიშვნელიანება:(
როგორ მეზიზღება ყველაფერი რაც "ფული" ამ სიტყვას უკავშირდება..თითქმის მანამდე დადის იმ პრობლემების უმეტესობა რომელიც ამ დეპრესიის გამომწვევ მიზეზთა სიაში მყავს...თავისუფლება მენატრება კიდე ძალიან,რაღაც სხვანაირი ვიყავი და ის მე მენატრება,დამოკიდებულება მძაბავს,ვალდებულებები ურთიერთობაში,იძულებიტი ემოციები რომლებიც უნდა გამოვხატო,ადრე ასე არ ვიზამდი არ გავიღიმებდი იქ სადაც არ მინდოდა,ასე ვეღარ ვიქცევი თუ აღარ არ ვიცი ან თუნდაც რატო ვეღარ? :(
მენატრება დედა
მენატრება თავისუფლება
მენატრება დამოუკიდებლობა
მენატრება ვალდებულებების გარეშე ცხოვრება
მენატრება ის დრო როცა ეხლანდელ დარდს ვერც კი წარმოვიდგენდი
მენატრება მყუდროების შეგძნება
მენატრება "შინ" და შინაგანი კომფორტი
იმდენად მენატრება მეშინია რო ძალიან ცუდი გავხდე :(ძალიან მენატრება,ძალიან მეშინია და ძალიან არ მინდა:(
აქ ვაფარებ ხოლმე თავს როცა ძალიან ცუდად ვარ,არავის არც ჩემი მოსმენა უნდა არც შეუძლია და ვერასდროს მიხვდება ზუსტად რისი თქმა ან რა მინდა :(
ხშირად მარტოსული მგონია თავი...
:(:(:(
უღიმამოდ ვატარებ რამდენიმე დღეს "კრესლოში" და უღიმამო სახით უყურებ მონიტორს რამდენიმე საათი,ერთი სული მაქვს როდის დამთვარდება ყველაზე მომაბეზრებელი,ძილის მომგვრელი და საშინელი საათები...მთავრდება,ვდგები,შედარებით კმაყოფილი ვრთავ კომპიუტერს და ვიცვლები უღიმღამო სახე 2-ით,მივდივარ სახლში სადაც საერთოდ მყუდროების ნატამალს ვერ ვხედავ,მივდივარ იმიტო რო უნდა მივიდე,არ მომდის თავში რა შეილება ვაკეთო საინტერესო და ბოლო გაჩერება ძილია,ვიძინებ.ვიღვიძებ თავ-გასიებული და უარესად უღიმღამოდ,მერე მოდის ღამე რომელიც თითქმის არ მძინავს....
არსად არაა იმის მუხტი ემოცია რომელიც რაღაცისკეთების ხალისს მომცემდა..მიუხედავად კარგი ამინდებისამიუხედავად იმისა რო ჩემი შვილი დღითი-დღე ჭკვიანდება და ხვდება როდის ვეფერები,საშინლად ცარიელი ვარ,საშინლად ბევრი პრობლემა მეტი სიმძაფრით მესახება და მომავალი მაშინებს...
არ მომწონს ჩემდამი დამოკიდებულებები რაღაც უსასოო ვარ და საკუთარ თავთან მარტო დარჩენილი,ვერაფერს ვაკეთებ ასე არ ყოფნისთვის და გაქცევა და გარიყვა მინდა, ვისგან,რისგან.გავიმეტებდი კი ასე?თითქოს ვიცი და თითქოს არ ვიცი კიდეც.ისეთი მძიმე სატარებელია მარტოსულობა,ჩაკეტილობა.ხანდახან მგონია რომ ყველამ იცის და ერიდებიან რა უნდა მითხრან რო...
თითქოს ყველაფერი მაქვს რომ ბედნიერი ვიყო საყვარელი ადამიანი გვერდით,პატარა რომელიც და ამ სიყვარულის დიდი end მუცელში ეს სხვისი თვალით...პატარა დეტალები იმდენად მემნიშვნელიანება:(
როგორ მეზიზღება ყველაფერი რაც "ფული" ამ სიტყვას უკავშირდება..თითქმის მანამდე დადის იმ პრობლემების უმეტესობა რომელიც ამ დეპრესიის გამომწვევ მიზეზთა სიაში მყავს...თავისუფლება მენატრება კიდე ძალიან,რაღაც სხვანაირი ვიყავი და ის მე მენატრება,დამოკიდებულება მძაბავს,ვალდებულებები ურთიერთობაში,იძულებიტი ემოციები რომლებიც უნდა გამოვხატო,ადრე ასე არ ვიზამდი არ გავიღიმებდი იქ სადაც არ მინდოდა,ასე ვეღარ ვიქცევი თუ აღარ არ ვიცი ან თუნდაც რატო ვეღარ? :(
მენატრება დედა
მენატრება თავისუფლება
მენატრება დამოუკიდებლობა
მენატრება ვალდებულებების გარეშე ცხოვრება
მენატრება ის დრო როცა ეხლანდელ დარდს ვერც კი წარმოვიდგენდი
მენატრება მყუდროების შეგძნება
მენატრება "შინ" და შინაგანი კომფორტი
იმდენად მენატრება მეშინია რო ძალიან ცუდი გავხდე :(ძალიან მენატრება,ძალიან მეშინია და ძალიან არ მინდა:(
აქ ვაფარებ ხოლმე თავს როცა ძალიან ცუდად ვარ,არავის არც ჩემი მოსმენა უნდა არც შეუძლია და ვერასდროს მიხვდება ზუსტად რისი თქმა ან რა მინდა :(
ხშირად მარტოსული მგონია თავი...
:(:(:(
16 April 2010
sunshine and love
დღეს რაღაცნაირი დღეა აი ისეთი მზეა,და ჩვეულებრივია ყველაფრით,მაგრამ მიყვარს დღევანდელი დღე არ ვიცი რატო რაღაც შიგნით-ან მომდის...
დღეს ვიქნებოდი სადმე ქოხში მზიანი ეო რომ აქვს მწვანე,ჰამაკში ვიჯდებოდი წითელი ფორთოხლის წვენს დავლევდი და წავიკითხავდი.
დუდის ჩავეხუტებოდი ბევრს ვაკოცებდი და მოვაყოლებდი როგორები ვიქნებოდით 10 წლის მერე.
დღეს ვიქნებოდი სადმე ქოხში მზიანი ეო რომ აქვს მწვანე,ჰამაკში ვიჯდებოდი წითელი ფორთოხლის წვენს დავლევდი და წავიკითხავდი.
დუდის ჩავეხუტებოდი ბევრს ვაკოცებდი და მოვაყოლებდი როგორები ვიქნებოდით 10 წლის მერე.
15 April 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)