ვარდისფერი ორივჯრ გამოჩდა...მაშინ არ ვიცოდი რას ვფიქრობდი და არც ახლა მახსოვს არც ის მახსოვს რას განვიცდიდი,ზალიან მეშინოდა ალბათ იმიტომ რომ ცოტა ახალაც მეშინია....
ცოტა უფრო მერე არ მინდოდი ალბათ ოდესმე მაპატიბ ,იმიტო რო ახლა ყველაზე მეტად მინდიხარ იმაზე მეტადაც რაც აქამდ სულ მინდოდა....
მერე მე მუცლის გარედან, შენ მუცლის შიგნიდან მივადეთ ხელისგულები, ერთმანეთის ხელისგულებს და დავმეგობრდით...
სულ მიდევს ხოლმე ხელი შენთან მგონია როგორც მე მიჭირს დედის გარეშე და არ მიყვას მარტოობა შენც ასე ხარ და სულ შენთან ვარ...
ტირილზე შეთანხმებულები ვართ მე უნდა ვიტირო შენს მაგივრად...
ხმამაღლა რომ არ გელაპარაკები ვიცი არ გწყინს იმიტო რო ჩუმათ იმდენს გიყვები ვიცი გესმის...
მოფერება რო გიყვარს ეგეც ვიცი და ცელქი რომ ხარ...
ძილისგუდა და ღორმუცლაც ხარ...
ვიცი მუდამ მყვარები და მუდამ გიერთგულებ,მინდა მალე დაინახო და შეგეხო ნეტა რას ვიგძნოფ?როგორ მეყვარები?რას შევძლებ შენი გულისთვის?
ვიცი არასდროს მიგატოვებ,ქვეყანა რომ დაიქცეს,არავინ რო არ მომინდეს შენ ჩემთან იქნები ჩაგეხუტები და გავთბები.
ნეტა ვინ გამოხვალ?რა ფერის თვალბი გექნება და რა ფერის კანი?ბევრს იტირებ და იბუზღუნებ თუ ცოტას?
მოგეწონებით?
3 comments:
ძალიან, ძალიან თბილი პოსტები გაქვს ნინ. ავტირდი რამის კითხვისას:))))
მადლობა თამ :*
ისა და თვალზე ცრემლი მომადგაა,ჩემი პაწაწკუნტელა ნათლული რომ მოევლინება ამ სამყაროსს:*ძილს რაც შეეხება დედა ნახე მამა ნახეს პონტია ზუსტად,ჩამაც რა ვიცი,და მოუსვენარი უნდა იყოს აბა მუდო ხომ არ იქნებაა,როდის მოვა აგვისტო რომ კიდე ერთი ბასასუნა მოცუნცულდეს ჩვენთან
Post a Comment